In memoriam

Raniki

Raniki is niet meer, donderdag 2 augustus  2007 om ca 18.00 uur is ze overleden.
Arie en ik hadden geoefend met de vaardigheid, ze liep als een trein, en na een paar rondjes vond ik het genoeg. Dus ging ik uitstappen en Arie de aardappels binnen op zetten.
Na een paar rondjes stappen vond ik dat ze eigenlijk nog we erg na hijgde, dus nog maar een rondje, toen ineens struikelde ze, en nog een keer en daarbij viel ze over het lamoen. Daarbij viel een been eroverheen, en trok ze de kar bijna om, ik snapte even niet wat er allemaal gebeurde. Raniki lag op de grond, ze was voorover gevallen, ik ben van de wagen gesprongen en ben op haar hoofd gaan zitten.
Raniki probeerde wel nog steeds overeind te komen, maar ze was niet erg sterk daarin. Ik ben gaan gillen om hulp, en het duurde ca 10 minuten voordat Arie me hoorde. Normaal is er altijd wel iemand bij de buren of zo, maar nu niet.

De andere paarden liepen in de wei, en alles ging door mijn gegil aan de kletter, maar niemand kwam helpen. Toen Arie mij eindelijk hoorde, kwam hij over het hek gesprongen naar ons toe. Samen probeerde we haar los te maken, maar we kregen de boom niet los.
Toen merkte ik al dat het niet goed ging met haar, haar tong werd blauw en de lippen werden wit. Ik zei tegen Arie dat ze dood ging, maar hij geloofde me niet, maar ze stierf terwijl bezig waren om haar los te maken.

De veearts hebben we er bij geroepen, en die kwam tot de conclusie dat ze of een bloeding in het hart of longen gehad moeten hebben.

We wilden graag weten wat er gebeurd is met haar, we hebben sectie laten plegen, hier kwam eigenlijk niets uit, dus heeft ze geen doodsoorzaak.

Wat ze ons wel konden vertellen, is dat als ze niet kunnen achterhalen wat de doodsoorzaak is, dat het waarschijnlijk hartfalen of hartritme stoornissen geweest zal zijn, omdat dit niet zichtbaar is. Wat de oorzaak ook was, een kanjer is niet meer!

Santana

Misschien een verhaal waarin heel veel mensen hun Tinker in herkennen, alleen waarschijnlijk met dit verschil, dat Santana, ook in de sport presteert.
Op 6 april 2003 mochten wij ons Kampioen Regio Zuid-Holland, indoor mennen paarden vaardigheid klasse L noemen.  In 2004 waren we ook weer Kampioen vaardigheid en dressuur klasse M. En sinds 2005 zijn we gepromoveerd naar de Z- dressuur, en hebben we onze eerste winstpunten binnen. Tussen alle bedrijven door heeft ze in 2002 haar eerste veulen gekregen, Simply Red, in 2003 kwam Nirvana, die op de keuring een 1e premie kreeg,en reserve dagkampioen werd. In 2004 is Falco geboren, een hengst, die naar Frankrijk is gegaan.

Samen met Blondie loopt Santana in het tweespan en de tandem. In 2002 werd we zelfs kampioen in de B-dressuur op de Nationale Mendag met dit tweespan. En mennen we ook samengesteld.

Santana hebben wij vier jaar geleden gekocht op 1 april 2001, en ze was zeker geen grap. Wij waren toen op zoek naar een nieuwe Tinker, omdat onze vorige kanjer Kiss verongelukt was. We hadden Blondie toen al, maar daar konden we op dat moment niet zoveel mee, omdat ze nog zo ontzettend bang was, en hadden we onze hengst Gipsy King, maar dat was toen nog een jaarling. De bedoeling was dat wij ooit eens vierspan wilde rijden. Dus daar heb je dan vier paarden voor nodig, en we wilden een merrie erbij om ons vierspan te fokken.

We zijn op zoek gegaan, maar dat viel niet mee, op dat moment was net de MKZ-crisis aan de gang, en je mocht en kon eigenlijk niks met dieren op dat moment. Op een gegeven moment zag ik een advertentie staan van een handelaar in Gouda, die had een Tinkermerrie staan. Aangezien dat dat niet zover uit onze buurt is, besloten we om maar eens te gaan kijken.

Een goede driekleur merrie, goed onder het zadel etc. je weet wel zo’n advertentie waarvan je denkt, dat is zij! Dus wij gebeld, en we konden komen kijken. Wij daarheen, nou de man had niet gelogen, hij had gezegd dat er een rijbak was, en die was er ook, maar wat voor één!

Afijn, de man haalde de merrie uit haar stal, en we schrokken ons rot. Jeetje wat zag dit dier er uit. De manen waren kapot geschuurd, en de nek was helemaal rauw, boven aan bij haar staart was ook alles kapot geschuurd en ze was ook niet al te vet. Arie zag het al niet zitten, hij zei dat is niks. Maar mij stond haar hoofd wel aan, je kent dat wel twee van die lieve droevige ogen keken mij aan, en ik was verkocht. Ik vroeg aan de man of hij haar wilde laten lopen en de stap en draf was niet verkeerd. De hoeven en benen nagekeken, gevoeld bij de knieën etc. maar ik kon geen echte rare dingen vinden.

Ze was in ieder geval zadelmak, dus ik vroeg aan de man of ik er even op kon, dat was goed, zei hij, maar hij had geen zadel en hoofdstel (de grappenmaker). Maar geen nood aan de man, want wij zijn altijd op alles voorbereid, en hadden dat zelf bij ons. Nou het zadelen en hoofdstel indoen ging redelijk, ik er op en dat vond ze al niet leuk, ik die bak in, we zakten gelijk weg tot onze knieën in de blubber. En ze begon gelijk met bokken, ik dacht nog dat dit kwam omdat die bak niet te rijden was, dus wij er weer uit, en de weg op, ook daar ging ze bokken. Ik kon ook niet aan de mond zitten, dus het was allemaal erg lastig.

Ik er weer af, en eens in de mond gekeken, en zag dat de lagen een beetje kapot waren, dus voor mij de verklaring waarom ze niet blij was met het bit in haar mond. Ik vroeg aan de man of ze nog een naam had, ja zei hij: Snorretje. Ze had namelijk een enorme snor. Toch was ik weg van dit dappere merrietje, die waarschijnlijk van alles had meegemaakt, maar toch nog genoeg pit had om te bokken met mij op haar rug als protest. Na overleg met Arie besloten we haar te kopen.

Toen kwam het volgende probleem, het vervoer, ze mocht niet mee vanwege de MKZ. Dus de afspraak gemaakt, dat zo gauw het vervoersverbod opgeheven zou worden, de man haar zou komen brengen, hij wist waar wij woonden, dus dat was makkelijk, ook nog gevraagd of hij ze fatsoenlijk te eten wilde geven. Op woensdagavond 4 april kreeg ik een mail binnen van het ministerie dat het vervoersverbod van paarden tijdelijk opgeheven werd. Ik gelijk de man gebeld en verteld dat hij ze kon brengen, zo gezegd zo gedaan, en de volgende dag kwam ze. Santana van de Woltershof, dat werd haar echte naam. Ik had mijn veearts ook gebeld, dat ik waarschijnlijk iets gekocht had, waar ik haar advies bij nodig had, en dat ze in ieder geval gelijk geënt en ontwormd moest worden. Ik had haar op een jaar of zes geschat, en toen mijn veearts kwam heb ik haar ook laten kijken, tevens ook naar de lagen die ook een beetje kapot waren. Mijn veearts was het met mij eens, dat ze circa 6 jaar was. Maar tot onze verbazing zagen we nu ook dat haar tong afgeklemd geweest was, op een derde afstand van de punt. Voor de rest kon ook mijn veearts niets bijzonders ontdekken. Ze leek verder gezond. En hoe dat nou verder moest met het bit, ik had geen idee. We hebben haar met geduld behandeld, goed gevoerd, heel veel aandacht gegeven en rustig ingereden onder het zadel, wat niet altijd van een leien dakje ging, maar toch lukte het. Het bit accepteerde ze goed, en ze bleek weinig last te hebben van haar misvormde tong (zie de foto van Santana met haar mond open).



Daarna hebben we een poging gedaan om ze voor de wagen te zetten, en ook dat ging. Zo hebben we stapje voor stapje het rijden en mennen opgebouwd.

Op 1 september 2001 zijn we naar de keuring geweest van het Nederlandse Tinkerstamboek, waar ze helaas ouder geschat werd, wat wij niet helemaal begrepen, ze werd ineens 9 jaar geschat. Ze kreeg wel een tweede premie, dus daar waren we wel blij mee.

Echt voorwaarts voor de wagen lopen wilde ze eerst niet, ja buiten over de weg, dat vond ze leuk. Maar ze kon lekker lopen, met een indrukwekkende uitstraling. Dus ik wilde eens kijken tot hoever ze met me wilde gaan, en tot mijn plezier ging ze het leuk vinden. We hebben ook goede instructie en daar hadden we wel baat bij.

Meedoen aan cursussen voor het koetsiersbewijs en ruiterbewijs, een lekkere rit over het strand of door de bossen Santana geeft iedereen het gevoel van vertrouwen dat iedereen kan rijden. Santana een Tinker met een verleden die een zonnige toekomst tegemoet gaat.

Santana hebben we dit jaar in 2018 moeten in laten slapen op 28 jarige leeftijd